Niks Nuttigs

Er zijn dagen geweest het afgelopen jaar, waarop ik met mezelf afsprak: niks nuttigs. Niet opruimen, afwassen, boodschappen doen, een doekje over het aanrecht halen. Je mag niks doen wat moet, je mag alleen waar je zin in hebt.

Na een overbelastende levensstijl viel dat nog niet mee. Ontspannen was echt iets wat ik opnieuw moest leren. Ik moest mezelf en mijn oplaadmodus - o zo hard nodig- opnieuw uitvinden. En ik wist al dat daar geen Netflix bij kwam kijken (teveel prikkels), niet uitslapen (daar word je niet minder vermoeid van), maar wel het inpassen van ontprikkeling in mijn dagelijkse structuur. Dat klinkt vaag. En dat was het voor mij ook.

Ik heb mezelf opnieuw leren knutselen. Gewoon, nutteloze dingen maken met papier en lijm. Met mijn handen bezig zijn. Boekjes maken.
Ik heb mezelf leren haken. Ik haak kraamcadeautjes bij de vleet, ik heb mijn eigen trui, sjaal en muts gebreid en ook een exemplaar voor mijn vriendin. En een etuitje voor mijn zusje, en een haarband voor mijn schoonmoeder...

Het is een stukje concentratie op iets wat niet nuttig is en waarbij weinig fout kan gaan, zo zie ik het begrip ontprikkelen. Ik moet dingen doen waar ik niet moe van word en die me uit mijn zorgenhoofd halen. Dat lukt het best met mijn handen.

Mijn dagen zien er heel anders uit dan een jaar geleden. Ik heb nog weinig "niks nuttig"-dagen nodig; fijn als het een keer kan hoor, ik hoor je al jaloers zijn, maar ook fantastisch dat het geen moetje meer is. Ik werk weer wat, ik begin weer een sociaal leven terug te nemen. Maar ik hoop dat ik mezelf kan blijven leren ontprikkelen.

Hoe ontprikkel jij?