Doorgaan naar hoofdcontent

Er is meer in het leven dan alleen je snelheid verhogen

Er is meer in het leven dan alleen je snelheid verhogen 
- Mahatma Gandhi

Om me heen is iedereen druk bezig met ambities. Extra studies, een nieuwe baan, promoties… Het zijn niet per se allemaal carrièretijgers, mijn vrienden en naasten, maar wel groeiers en bloeiers. We willen omhoog, naar de zon, we willen grotere bladeren, gekleurde bloesems, voedende vruchten voor anderen zijn.
Afgelopen jaar moest ik terug naar mijn wortels. Niet zozeer mijn roots, hoor, maar eerder naar iets wat ik vergelijk met echte boomwortels: hoe diep steken die? Hoe gevoed is de aarde waaruit ik kan putten? Ben ik misschien doorgeschoten met groeien? Bij wind voelde ik dat ik zomaar om kon waaien.
Ik moet contact houden met mijn wortels om te voelen hoe ik geaard ben. En hoe geaard ik ben, want dat ben ik. Ik leef grondig. Dat past bij mij, ook bij mijn eerdere, gezonde, versie.
Er moest een hoop gesnoeid dit jaar, om voorlopig gezond te blijven. Sommige snoeisessies deden pijn. Veel pijn vooral waar het stoppen met lesgeven betrof.
Maar ik voel de aarde en ik proef hoe rijk je je kunt voelen dicht bij de grond. En gelukkig ben ik gepot op een zeer zonnig plekje.

Labels

Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Atelier

Voor de tweede keer ga ik op donderdagochtend aan de lange eettafel met het croissantjestafelzeil zitten. Dit keer heb ik een bezigheid van thuis meegenomen, want vorige keer zat ik te wachten tot iedereen binnen kwam. Ik doe ondertussen wat met mijn handen: ik brei verder aan een muts voor mijn neefje. Froukje tegenover me pakt iets uit haar tas: een 3D-breiring die ze thuis heeft gemaakt met haar printer om de vingers van handschoenen makkelijk te breien. Ze wil me zo ook wel de breimachine laten zien! Ik zeg dat ik dat heel lief vind, maar dat ik vandaag wat anders wil doen. Eigenlijk heb ik geen idee wat. Er is hier zoveel te doen. En ik weet nog niet wat ik zomaar mag pakken.  Maar als het busje met een paar andere deelnemers aankomt met Holly & Reinier, die ook uit mijn dorp komen en zijn opgehaald, zie ik al hoe dit gaat: begeleidster Elena vertelt aan Holly wat ze kan doen, ze heeft het blijkbaar nodig. We zitten nog wat, maar Reinier gaat juist gelijk het atelier in om...
Een reactie posten
Meer lezen

Dag van de Overprikkeling

Een groot geluk bij een behoorlijk on-geluk is voor mij, dat mijn hersenletsel mijn intelligentie, motoriek en karakter niet direct heeft aangetast. Ik ben niet verlamd geraakt, bijvoorbeeld.  In feite heb ik voor de buitenwereld alleen onzichtbare klachten. En ik ben er ook nog eens zó goed in geworden om die te maskeren, dat er bijvoorbeeld weinig te merken is van mijn geheugenproblemen. Ik schrijf alles op: lijstjes op de koelkast, lijstjes op Google Keep, lijstjes overal. Lotte lijstje. En sinds de ergotherapeut bij mijn tweede revalidatie zei dat ik nooit meer een timemanagementboek mag lezen omdat ik mezelf helemaal te pletter plan, probeer ik dan ook maar te accepteren dat ik veel vergeet. Denk maar niet dat ik je verjaardag onthoud, je hebt geluk dat ik toevallig op de kalender keek als je een kaartje krijgt... sneu, maar waar.  Vandaag schijnt het de dag van de overprikkeling te zijn. En dat is iets wat nu actueler dan ooit lijkt. Nu de wereld om ons heen "versoepelt...
Een reactie posten
Meer lezen

Te gezond

Het trekt naar mijn rug, naar mijn benen. Ik voel mijn hartslag steeds, mijn buik trekt en duwt aan alle kanten, mijn hele lijf zet zich steeds weer schrap. Stil blijven zitten is vervelend, lijkt voor nog meer kramp te zorgen. In beweging vergeet ik de pijn maar zweet ik bij vlagen enorm, ook bij een simpel rondje om met de hond. Hoe lang duurt het dit keer? Wanneer komt het terug? Mijn relatie met mijn cyclus lijkt soms wel de (l)eidraad in mijn leven. Vroeg begonnen, vroeg aan banden gelegd met een pil, dan de trombose, een keerpunt in mijn leven. Toen mijn uit de kast komen, wat maakte dat ik geen anticonceptie meer nodig had - hoera, want ik was als de dood geworden voor hormonen slikken. Eerst een enorme kinderwens, nu de opluchting dat kinderen niet spontaan ontstaan in dit lijf... Ik ben er helemaal klaar mee. Ik had een paar jaar dat ik dacht "nou ja, als ik bloed dan wérkt dit lijf tenminste, het klopt, zoals mijn hartslag aangeeft dat ik leef". Maar de pijn, en ...
Een reactie posten
Meer lezen