That's what friends are for

Knowing you can always count on me, for sure
That's what friends are for
For good times and bad times

- Dionne Warwick

Aankomend weekend trouwt een dierbare vriendin. Een fantastische dag moet dat worden: een kasteel, twéé jurken, heel veel vrienden… Ik wil er geen minuut van missen. Maar ik moet wel.
Wil ik de hele dag volhouden, dan moet ik deze week een streng rust-reinheid-regelmaatregime aanhouden. Elke middag na de lunch naar bed. Elke avond op tijd erin. Goed eten. Elke dag minimaal één dagdeel een groot kruis in de agenda (de meeste dagen tellen twee kruizen). Veel naar buiten. Veel ontspannen. Alles op tijd bedenken. Overal op anticiperen. Geen spontane uitschieters. Want ik wil er geen minuut van missen.
Maar wil ik er niet ook nog een week van moeten bijkomen, dan moet dat dus wel. Ik maak me al maanden zorgen over hoe ik deze dag ga doortaan. En daar heb ik van geleerd. Ik dacht dat ik deze vriendin zou belasten met een ‘onnodige taak’, maar ik heb haar gebeld en de situatie voorgelegd: Een hele dag feest, dat houd ik niet vol. Ik moet een moment van opladen creëren. Ik moet van tevoren weten wanneer dat kan, en waar. Ik voelde me een hele last dat ik daarvoor belde.
Maar ze heeft nog meer geregeld dan ik heb gevraagd: een stretcher in een kamertje apart waar ik zo in kan. Omdat ze liever heeft dat ik erbij kan zijn, zonder stress en zonder zorgen.
En dat ontneemt me zorgen, en daardoor kan ik me weer eens ouderwets onderdompelen in het feest dat voorpret heet.

Mijn les: leg uit wat je dwars zit. Vraag vrienden om mee te denken. Ze kennen je goed genoeg.